DYSLEKSJA ROZWOJOWA to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym. Występują one pomimo posiadanej wiedzy, odpowiedniej motywacji do pracy i systematycznych ćwiczeń. Dysleksja utrzymuje się przez całe życie. W tym syndromie trudności w uczeniu się można wyróżnić następujące postaci:

 

a) DYSLEKSJA – specyficzne trudności w usprawnianiu umiejętności czytania, utrzymujące się pomimo systematycznej pracy i ćwiczeń;

 

b) DYSOROTOGRAFIA – specyficzne trudności w opanowaniu poprawnej pisowni, w tym także błędy ortograficzne, pomimo znajomości zasad oraz systematycznej pracy;

 

c) DYSGRAFIA – zaburzony poziom graficzny pisma (brzydkie pismo), który nie daje się usunąć tradycyjnymi metodami;

 

d) DYSKALKULIA – specyficzne trudności w uczeniu się matematyki;

 

e) ROZWOJOWA GŁĘBOKA DYSLEKSJA – bardzo poważne zaburzenia w uczeniu się technik szkolnych. Rokowania dotyczące postępów są bardzo nikłe ze względu na głębokość zaburzeń percepcyjno-motorycznych.

 

Dysleksja rozwojowa spowodowana jest zaburzeniami rozwoju niektórych funkcji poznawczych, motorycznych i ich współdziałania, uwarunkowanymi nieprawidłową strukturą i funkcjonowaniem centralnego układu nerwowego. Są to zaburzenia głównie funkcji językowych, jak i innych funkcji percepcyjno-motoryczny, a wiec spostrzegania (wzrokowego, słuchowego, dotykowo-kinestetycznego), motoryki, uwagi, pamięci (wzrokowej, słuchowej, ruchowej), lateralizacji (orientacji w schemacie własnego ciała i przestrzeni).

 

Badania wskazują, że dzieci te stanowią około 15% uczniów, w tym 4% to przypadki poważnego nasilenia dysleksji rozwojowej. Dzieci „ryzyka dysleksji” to dzieci z rodzin, gdzie występowała dysleksja, nieharmonijnie rozwijające się, z nasilonymi trudnościami w czytaniu i pisaniu. Im wcześniej zostaną rozpoznane i objęte opieką (ćwiczeniami logopedycznymi, korekcyjno-kompensacyjnymi), tym większe szanse, aby zapobiec ich trudnościom szkolnym lub je zmniejszyć.

 

PROBLEMY DYSLEKTYKÓW:

 

a) trudności w czytaniu i pisaniu;

 

b) trudności w nauce języków obcych;

 

c) matematyka (np. tabliczka mnożenia);

 

d) geometria (np. widzenie przestrzenne);

 

e) geografia (np. orientacja na mapie);

 

f) chemia (np. symbolika);

 

g) historia (np. chronologia wydarzeń, daty); h) biologia (np. złożone nazewnictwo);

 

i) wychowanie fizyczne (np. wolne tempo wykonywania czynności manualnych, nieudolność w grach zręcznościowych);

j) rysunek (prymitywny, niedokończony, linie grube, mocne i niepewne).